Lume

Procuro o lume da condición humana.
Lume da túa excitación,
lume da túa ollada eterna,
lume da nosa gran tentación,
lume do teu sorriso.
Lume dos insaciables latexos
lume sen dano,
lume sen fin,
lume sen lapas.

Sen as lapas da vida,
da vida efémera, libre,
carecen de vida as lapas,
as lapas do meu insomnio.

Só o meu maxín ten presente
eses momentos contigo,
momentos nos que as lapas volven
recordar que ti es o lume no cal arde a miña vida.